Cheques

De Franse banken zijn nog opvallend ‘traditioneel’, cheques vormen nog steeds een onmisbaar onderdeel  van het betalingsverkeer. In dit opzicht staat Frankrijk op eenzame hoogte in Europa. Nee, geen Eurocheques, natuurlijk niet, Franse cheques. Van internetbankieren heeft men hier nog nooit gehoord.

Bij alle 14 kassa’s van de grootgrutter in het nabije stadje staat een speciale printer voor de Franse cheques, die er het te bedrag op print. Die zijn bepaald niet de enige want  o.a. Epson produceert er speciale printers voor die kunnen worden aangesloten op kassasystemen.

Een rij bij de kassa’s. Een mevrouw - het zijn opvallend genoeg bijna altijd mevrouwen - die pas nadat alles is gescand in haar veel te ruim uitgevallen handtas op zoek gaat naar haar chequeboek. Als ze dat na veel gerommel heeft gevonden, begint het zoeken naar een pen. Die zit ergens onderin, dat duurt dus langer. De kassière reikt een pen aan waar ze vriendelijk voor bedankt en doorzoekt. Als ze de pen uiteindelijk heeft gevonden vult ze  op het strookje bovenin eerst rustig de datum, het bedrag en de begunstigde in. Dan wordt de cheque ondertekend en na een paar keer vouwen van de perforatie, uit het chequeboek gescheurd en aan de kassière gegeven. Die neemt de cheque aan, stopt ‘m in de chequeprinter die er het kassabedrag in cijfers en letters op zet en toont de cheque ter goedkeuring aan de betreffend mevrouw. Die knikt minzaam, bergt haar chequeboekje op en begint dan pas haar boodschappen in te pakken. Volgende klant van de inmiddels flink aangegroeide rij.

Nu maar hopen dat het niet weer zo’n mevrouw is. Geen wonder dat ze 14 kassa’s nodig hebben en dat er desondanks voor alle kassa’s rijen staan. Natuurlijk, het is maar wat je gewend bent, maar dat wil bij mij nog niet lukken. Vastgeroeste beroepsdeformatie waarschijnlijk.

Een factuur betalen is nooit een prettige bezigheid, maar hier wordt dat overtroffen. Van internetbankieren heeft men hier nog nooit gehoord. De enige manier is een cheque uitschrijven (zelfs acceptgiro's bestaan hier niet). Eerst knip je de slecht geperforeerde hoek van de factuur af waar de factuurgegevens opstaan, want dat stukje moet je persé meesturen. Dan schrijf je de cheque uit. Op het strookje erboven vult je alles nog een keer in voor jezelf  of voor een eventuele controle die nooit plaats vindt. Je moet die strookjes wel 10 jaar bewaren zoals bijna alle documenten hier.Vergeet vooral niet om bij elke cheque een RIB  te doen, elke keer opnieuw. Een RIB (Relevé d’Identité Bancaire) is een papiertje ter grootte van 1/3 A4  waar je bankgegevens op staan.

Er zitten er 2 in je chequeboekje. Wil je er meer - en dat is onvermijdelijk – dan moet je die uit de geldautomaat bij de bank gaan halen. Vooral niet teveel ervan, want de thermische print verbleekt binnen enkele weken. Dus regelmatig heb je ze niet in voorraad. De drie documenten stuur je dan niet - zoals je zou denken - naar de bank, maar in een met 70 cent gefrankeerde enveloppe naar de betreffende leverancier die het vervolgens doorstuurt naar de bank!

Al 10 jaar kent Nederland internetbankieren en intussen zelfs smartphone bankieren. Destijds ingevoerd omdat er geen elektronische transacties mogelijk waren zonder hoge bankkosten. Nu zijn electronische transacties in NL gratis, maar hier bepaald niet! Vanuit Frankrijk kan ik mijn Nederlandse bankzaken via internetbankieren regelen en overboekingen doen naar de hier onmisbare Franse rekening. Daarna begint de stoomtrein. De kans dat ik nog zal meemaken dat ik in Frankrijk kan telebankieren, lijkt me klein. Al zegt dat waarschijnlijk meer over mijn te verwachten levensduur dan over het Franse Bankwezen. Ach, wat zeur ik eigenlijk. Dat de vooruitgang op dit niet zo platte land soms decennia later toeslaat heeft ook charme!