Wat boeken betreft gaat er niets boven het lezen van een papieren uitgave. Toch zijn er een paar beperkingen. Dikke boeken lezen lastig in bed en wonen in het buitenland maak het kopen van Nederlandstalige boeken extra kostbaar. Nu we minder naar NL gaan en dus minder draagtassen boeken meesjouwen moest er toch iets gebeuren. E-books konden uitkomst bieden leek me, sommige vrienden en familieleden zijn er lovend over.
Omdat het me vooral ging om het lezen van E-books twijfelde ik tussen een E-reader en een minitablet. Het is uiteindelijk een minitablet geworden omdat ik mij vaak ineens iets afvraag, of omdat me iets te binnenschiet dat ik wil nakijken. Internet geeft dan soelaas. Ik loop alleen al daarvoor verschillende malen per dag naar de PC in mijn werkkamer, maar eenmaal in bed breng ik het zelden op om naar beneden te gaan om achter mijn PC te kruipen. Niet goed voor m’n nachtrust en buiten het seizoen niet uitnodigend in een centraal onverwarmd huis.
Het eerste E-book dat ik heb gelezen stond al geruime tijd bovenaan mijn verlanglijstje. Het was “De Helaasheid der Dingen” een boek uit 2006 van Dimitri Verhulst. Totdat ik een half jaar geleden toevallig een paar citaten van hem tegenkwam, had ik nog nooit van Verhulst gehoord, laat staan iets van hem gelezen. De citaten smaakten naar meer. Het boek was me schandelijk genoeg ontgaan ofschoon er al 200.000 exemplaren van zijn verkocht. Het bericht dat hij het Boekenweekgeschenk van 2015 had geschreven bereikte mij pas kort voor de boekenweek. Dat heb je als je in een ander land woont.
Mijn hooggespannen verwachting is meer dan uitgekomen. De vlag dekt de lading, het boek is een treffende illustratie van de titel. Smaken verschillen, maar wat mij betreft heeft Verhulst met de titel “De Helaasheid der Dingen” ook een visie op het leven samengevat die mij niet geheel vreemd is. Ik zou zelfs gewild hebben ik het was die die titel had bedacht, maar daarvoor ben ik niet goed genoeg. Daar was Dimitri Verhulst voor nodig.
Recensies zijn er voldoende te vinden o.a. bij Bol.com. Ik volsta met een paar willekeurige citaten:
.......God schiep de dag, en wij sleepten ons erdoorheen ......
...... Palmier had alles van een zeemeermin: ze was slank en stonk naar vis ......
...... Want iemand was weergekeerd! Iemand die hier geboren was en dit oord verlaten had was weergekeerd! Tante Rosie nog wel. Haar terugkeer werd als een oudtestamentisch teken geïnterpreteerd, een bewijs dat Reetveerdegem nog zo slecht niet was, en wij niet eens zo waardeloos als wiskundig was bewezen.........
..... Tante Rosie zat met gezwollen, rode ogen en in peignoir op ons te wachten. ‘Waar hebben jullie godverdomme zo lang gezeten? Er misschien ondertussen even aan gedacht dat ik hier thuis zat dood te gaan van ongerustheid?’ Het speet ons. Alles in het leven speet ons. Zo waren we. ........
........ Het was herfst, al waren wij ieder seizoen wel aan de fep (drank) en is het eigen aan vertellingen over levens als deze dat de jaargetijden er niet toe doen, maar de dood lijkt meer genood wanneer ook de bladeren van de bomen hun feuille morte uitvoeren, wanneer alles in de natuur behaagziek sterft volgens de regels van de kunst. ......
....... Acht nummers lang had Mehti voor het voortbestaan van haar bloempotten gevreesd en toen zette Roy (Orbison) het meesterwerk ‘In Dreams’ in, een lied dat ons het verhaal vertelt van een geliefde die er niet meer is, nergens, tenzij in onze dromen, hetgeen ontwaken er niet plezanter op maakt. .....
........ In een cafetaria vol lekkende mensen, en jengelende kinderen die andere bezoekers (van het bejaardentehuis) hadden meegebracht, ter compensatie, of om er de nadruk op te leggen dat het leven van de oude doorgegeven was, als stokjes in een eeuwige estafette waar niemand de zin van kent maar waar men zich aan vastklampt in de grote helaasheid der dingen ......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten