Buitenaards leven

Een aanname in de wetenschap heet een hypothese. Dat is een stelling die dient als het begin- of eindpunt punt van een theorie. Zo’n aanname moet berusten op een logische redenering, maar het harde bewijs ontbreekt dan nog. Dat komt vaak veel later zoals: de aarde die rond zou zijn, de fameuze formule van Einstein: E=MC2, of de kwantumtheorie om maar wat te noemen.

De wetenschap gaat serieus om met dat soort veronderstellingen. Toch was er onlangs iets dat me verbaasde. In DWDD kwam professor Vincent Icke aan het woord over het water dat was aangetroffen op Mars. Het was een interessant minicollege. Hij legde o.a. uit dat er voor het ontstaan van leven aan een aantal voorwaarden moet zijn voldaan. Voor het leven op onze aarde waren een bepaald tijdsverloop, bepaalde temperatuurgrenzen en de aanwezigheid van elementen, in het bijzonder water, noodzakelijk.

Mars is volgens hem niet oud genoeg, dus - water of niet - de kansen op leven daar schatte hij zeer laag in. Hij gaat ervan uit dat er voor het ontstaan van leven onder ideale omstandigheden minimaal 4 miljard jaar nodig zijn. Ergens in het oneindige heelal moet dat volgens hem het geval zijn. Daar is hij zo zeker van dat hij een hypothetische weddenschap daarover al bij voorbaat meent te hebben gewonnen. Hoe overtuigend hij ook klinkt, het blijft in mijn ogen toch iets dat hij aanneemt.

Nu is professor Icke een zeer knappe geleerde, een man die ik hoog acht en waarbij vergeleken ik erg dom ben, dus wie ben ik dan om er aan te twijfelen dat er ergens in het oneindige heelal leven bestaat. En toch knaagt er iets. Waar ik moeite mee heb, is zijn veronderstelling - en niet van hem alleen - dat, als de juiste elementen maar lang genoeg bij de juiste temperatuur bij elkaar zijn geweest, er 'dus' leven zal ontstaan.

Dat 'dus' is voor mij een brug te ver. Op deze aarde is dat blijkbaar zo geweest, maar heeft toeval daarbij dan geen rol gepeeld of was dat geen toeval? Bestaat toeval in de natuurkunde eigenlijk wel? Toeval in het leven bestaat, dat leidt geen twijfel. Maar als toeval in het leven bestaat en in de natuurkunde niet, is dan het ontstaan van het leven zelf geen bijzonder toevallig toeval?

Dat ik er niet zeker van ben dat er in het heelal nog ander leven bestaat komt natuurlijk doordat ik er niets van weet en begrijp, maar dat betekent nog niet dat ik alle veronderstellingen van alle deskundigen voetstoots over moet te nemen. Daarvoor worden er teveel ontzenuwd.

De voorspelling van verschillende wetenschappers is, dat we dat binnen 20 jaar in het heelal ander leven zullen vinden. Hoe leuk dat is, is nog maar de vraag. In essentie draait de levenskracht om slechts twee hoofdzaken: overleven (vaak ten koste van ander leven) en voortplanting. Met als gevolg o.a. de behoefte aan macht en hebzucht. Hoe het daarmee op onze aarde is verlopen en nog steeds verloopt, weten we wel, de menselijke geschiedenis hangt van het steven naar macht aan elkaar, met oorlogen, moord en doodslag als gevolg.

Als buitenaards leven met dezelfde oerdriften is uitgerust als het leven op aarde - en waarom zou dat niet zo zijn - staat de aarde nog heel wat te wachten. Ik troost me maar met de gedachte dat de kans klein is dat ik dat nog zal moeten meemaken. Niets heeft alleen maar nadelen.