Met en zonder woorden

Hoe lang mag een paspoort zijn verlopen om verlengd te kunnen worden kunnen zonder problemen? En wat te doen met het probleem van het bewijzen van je  niet-Franse nationaliteit? Effe bellen. 

Met het Consulaat gaat dat niet. Je moet eerst de taal kiezen, en via een menu ingeven waar het over gaat en dan, …… dan krijgt je een eindeloos bandje waarop je even eindeloos wordt verwezen naar hun website. In het Nederlands èn in het Frans. Dat wel. Op die website vind je dan een telefoonnummer en als je dat draait krijg je …… jawel, hetzelfde bandje. 

Dan den Haag maar bellen, die hebben sinds vorig jaar eindelijk een nummer waarmee je kunt bellen vanuit het buitenland. Telefoontje naar den Haag:

“Het aantal wachten voor u is nog twee”. Na 10 herhalingen van die boodschap is er nog één wachtende. Na 14 herhalingen daar weer van zijn we 10 minuten verder, als ik een echt mens aan de telefoon krijg. Het is zo te horen een jonge vrouw. Ze noemt haar naam en ik de mijne. 

“ Hoe lang mag een paspoort zijn verlopen mevrouw?”

“Zes weken”.

“Weet u dat zeker?”

“Ja, maar ik vraag het voor de zekerheid even na bij mijn collega”.

(3 minuten stilte)

“Er staat geen datum bij hoelang het paspoort mag zijn verlopen, dus dat maakt niets uit”.

“ Ik heb iets gelezen over een verklaring dat ik Nederlander ben, hoe zit dat?

“ Als u in Frankrijk woont moet u zo’n verklaring halen bij de Franse overheid.”

“ Is een briefje van de Franse gemeente waar ik woon ook goed?”

“Dat weet ik niet, maar waarschijnlijk niet”.

“Ik heb op 12 september per brief gestemd via stembureau den Haag en ik heb een Sofinummer, dat kan alleen maar is vastgesteld dat ik Nederlander ben. Dus jullie weten in den Haag toch dat ik Nederlander ben?

“Ja meneer, maar dat geldt niet bij paspoortverlenging, u zult echt een verklaring moeten hebben dat u geen andere nationaliteit bezit.”

“Mevrouw, er zijn bijna 200 staten in de wereld, die kan ik niet toch allemaal afgaan en zeker niet met een verlopen paspoort!”

“ Toch krijgt u zonder zo’n verklaring geen paspoort”.

Ze trapt er niet in en ze klinkt vastberaden. Discussie zinloos. Ik geef het maar op en sluit beleefd af. Ze kan er ook niks aan doen, ze doet waarschijnlijk alleen maar wat haar is opgedragen.

Toch heb ik het gevoel dat zoiets absurds niet waar kan zijn. Nog maar eens verder googelen en dan zie ik opeens ergens anders op de website van het Consulaat dat je alleen kunt bellen op weekdagen tussen 09:30 en 10:30.

De volgende morgen bel ik op de aangegeven tijd. Er is geen ander nummer dan het  nummer van het bandje. Dat voorspelt weinig goeds. Na de verschillende menukeuzen krijg ik het overbekende bandje. Ik hou m’n hart vast. Ik blijf de boodschappen afluisteren tot het einde en dan gebeurt er een klein wonder, ik heb ineens een behulpzame mevrouw aan de lijn die wèl lijkt te weten hoe het zit. Het paspoort mag 2 jaar verlopen zijn en ik hoef geen onmogelijke nationaliteits­verklaring te overleggen als ik naar Parijs kom 'omdat daar het vorige paspoort is uitgereikt'. De logica van die redenering ontgaat me totaal, maar de uitkomst lucht op.

En dan gooi ik er meteen nog maar even een vraag in.
“Ik heb gelezen dat volgend jaar de geldigheidsduur van de paspoorten wordt verlengd van 5 naar 10 jaar mevrouw, zou het dan niet handiger en voordeliger zijn om nog een paar maanden te wachten?”

“Dat heb ik ook gelezen meneer, maar meer weten wij ook niet, het kan ook pas aan het einde van het jaar zijn. Ik kan u dat dus niet adviseren.”

“Dat begrijp ik mevrouw, maar wat zou u zelf doen in zo’n geval?”

Mijn vraag overvalt haar. Er valt een iets te lange stilte. In gedachten zie ik een licht blosje opkomen. Ze zou zelf ook een paar maanden wachten begrijp ik daaruit, maar dat mag ze niet zeggen. Ze herneemt zich: “Maar u mag niet reizen zonder geldig paspoort.“

Omdat zij weet en ik weet dat het in de praktijk geen problemen geeft zolang je een geldig rijbewijs bij je hebt, is het overbodig dat ik dat zeg. In plaats daarvan zeg ik dat ik haar heb begrepen dat is ook zo. Dankuwel mevrouw, we wachten nog maar even met verlengen.