Het
paspoort van Maatje is onlangs verlopen. Haar ID-kaart verliep op dezelfde dag.
Handig bij het verlengen, maar nogal onhandig als beide op dezelfde dag verlopen.
Een nieuw
paspoort aanvragen kan bij het Consulaat in Parijs of bij de Gemeente den Haag.
Parijs is voor ons te doen omdat we er ‘maar’ 135 km vandaan wonen, 270 km heen en weer, maar dat
kan je slechter treffen, want er is onlangs besloten om bij 9 consulaten in
Frankrijk geen paspoorten meer te verstrekken. Bezuinigingen.
Er zijn er nu nog 5 over in heel Frankrijk.
Eerst
moet je via internet een afspraak maken op het Consulaat. Op een andere manier
kan dat niet meer. Leven zonder computer of smartphone wordt onmogelijk gemaakt,
je moet eraan geloven of je wilt of niet. Natuurlijk moet je ‘in persoon’ op
het
Consulaat verschijnen en het paspoort na een paar weken ook weer
zelf ophalen. Bij elkaar 540 kilometer, ongeveer € 70 aan benzine. Daar
komt dan nog € 58.50 bij voor een paspoort en € 46,30 voor een ID-kaart
(paspoorten in het buitenland zijn duurder dan in Nederland).
Een
pasfoto laten maken die niet wordt afgekeurd is hier
een unicum. Er is, volgens het Consulaat, maar één fotograaf in Parijs die dat
kunstje schijnt te beheersen. Omdat we over een paar weken toch in den Haag
zijn, leek het daarom ons handiger om de zaak daar te verlengen. Er is daar een
fotograaf aan de overkant van het stadhuis.
Het enige document waarover ik beschik om te bewijzen dat ik Nederlander ben is dus een (verlopen) paspoort. En hoe zou ik eventueel zo’n verklaring kunnen bemachtigen…? Juist door het in Frankrijk tonen van het verlopen paspoort! Hetzelfde document waarmee ik in Nederland blijkbaar niet kan bewijzen dat ik Nederlander ben, dient om via Frankrijk aan Nederland te bewijzen dat ik geen Fransman ben.
Het moet niet gekker worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten