Gistermorgen passeerde ik Akersloot (tussen Castricum en Alkmaar). Daar staat - zichtbaar vanaf de snelweg - de molen die ik enkele weken geleden op een zonsondergang vastlegde.
Deze keer was het licht totaal anders en bijzonder zeldzaam: 'De zon brak door de nevels heen', en ik had verdorie alleen mijn pocketcamera bij me! Ik miste op dat moment mijn grote camera (en lenzen) vreselijk, maar ik m o e s t dit vastleggen, ik kon niet anders. Van de grote weg af en dan toch maar proberen met het kleine cameraatje.
Zo'n foto zal altijd een uitermate povere afspiegeling zijn van de werkelijkheid. Ook al zou hij technisch wel perfect zijn geworden. Het vroor nog stevig, het gras en het riet waren wit, er lag een dun laagje ijs op de sloten te glanzen en de ganzen-op-trektocht in de verte probeerden het luidkeels eens te worden over wat ze zouden gaan doen. Ze kwamen er niet uit terwijl ik er was. Zoiets is niet in 2 dimensies vast te leggen en zeker niet alles tegelijk.
Toch wil ik de foto met jullie delen van een wolkenlucht die ik alleen kende van de schilderijen van Oud-Hollandse meesters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten