vrijdag 12 september 2014
Kabeltje
De laatste tijd tob ik met de grasmaaier, dat wil zeggen met het starten ervan.
In het begin van het seizoen begon dat al. Als ik probeerde te starten hoorde ik alleen getikker. Normaal zou ik dan mijn ‘starthulp’ pakken, een kleine draagbare accu, maar die was onlangs aan ouderdom bezweken. Nu kan je hier niet ongestraft wonen zonder een flinke grasmaaier die het ook doet. Dus: code oranje: onmiddellijke actie!
De accu aan de oplader gehangen. Gemeten. Het was al een oudje, maar de meting zag er goed uit. De accu was het dus niet. Startmotor ook niet. Dan maar het startrelais vervangen. Prutsen op een plek waar je natuurlijk moeilijk bij kon, en bevestigingspunten van het nieuwe ding die niet correspondeerden met de gaten in het chassis. Buigen, boren, andere bouten en opengehaalde handen. Kostte me meer dan een halve middag. Testen. Hetzelfde getikker, … potverdorie (zoiets). Toch de accu dus. Het relais voor nix vervangen. Accu gekocht, starten als een zonnetje. Een week later zag ons boerengrasveldje er weer redelijk uit.
Daar was ik voorlopig vanaf dacht ik, maar dat voorlopig bleek kort. Een paar weken geleden startte het ding na een maaibeurt niet meer bij le Cheval Blanc, 150 meter van huis. Altijd op het meest ongelegen moment. Dood als een pier, zelfs geen getikker. Een auto en startkabels hielpen om thuis te komen, maar het ontbreken van starthulp-accu begon knap te irriteren. Dingen moeten het gewoon doen en als dat niet zo is moet plan B in werking treden, niet plan C. Bovendien was er een auto die niet wilde starten omdat de accu was leeggelopen. Nog een reden tot structurele actie. Dus: gegoogeld, reviews gelezen, keus gemaakt en een starthulp besteld.
Drie dagen later spoelde die aan in een incourante doos waar er wel drie in hadden gekund. De postbode kwam er speciaal voor. "Van Leroy-Merlin" riep hij al van een afstand, "een grote doos"!, al ontging niemand dat. Ik heb zijn nieuwsgierigheid niet bevredigd. Fraaie hulp-in-nood. Design uiterlijk en alles d’r op en d’r an. Heeft zelfs een USB aansluiting om je telefoon of iPad op te laden. Niet dat ik dat ooit van plan ben, maar je weet het nooit. Hier valt de stroom nog wel eens uit.
De ingebouwde converter kan zelfs 300 Watt leveren van 230 volt voor het geval 50 meter verlengsnoer te kort is. Er zit een LED-lamp in en zelfs een klein compressortje om banden, luchtbedden en andere opblaasmeuk op te pompen. Dat scheelt heel wat gesleep met m’n compressor en luchtslangen. Alleen al het tuingereedschap heeft samen 9 banden die regelmatig moeten worden opgepompt en af en toe lek raken.
Er zit ook een onduidelijk snoertje met twee 'mannetjes'-pluggen die elk in een sigarettenaansteker van de auto passen. Huh! Dat zal toch niet waar zijn? Hoewel tegen m’n principe, de gebruiksaanwijzing er maar bij gepakt. Die meldt inderdaad dat je via de sigarettenaansteker van de auto de accu van de starthulp kan opladen. Aha, daar was ik al bang voor.
Dus …. als je autoaccu leeg is gebruik je de starthulp om je auto te starten en dan gebruik je de autoaccu weer om de starthulp op te laden. Als je autoaccu vervolgens leeg is door het laden van de starthulp, kan je die weer gebruiken om je auto weer te starten. Nou, daar is over nagedacht, bijna een perpetuum mobile!
Voor simpeler zielen zoals ik, die minder op hebben met veranderingen die geen verbetering zijn, zit er ook een ouderwetse netlader bij. Een hele opluchting.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten