Petersburg

Tijdens mijn werk in Sint Petersburg, in de week na Pasen, had ik deze keer weinig tijd voor mezelf, nog minder dan ik had gedacht. Maar natuurlijk doe je dan toch indrukken op. Meestal ging ik van het hotel met de metro naar het kantoor en dan nog 20 minuten lopen. Dat voelt beter dan een taxi waarin het contact met de werkelijkheid mist. Het is dan het dan alsof je TV kijkt.

Het was er natuurlijk kouder dan in NL, maar er waren ook mooie dagen.

Het was zeven jaar geleden dat ik er – met Maatje - tamelijk uitgebreid ben geweest. We hebben er toen een echt toeristisch bezoek van gemaakt: Hermitage, Russisch museum, Peter & Paul eiland, kerken, paleizen etc. Prachtig allemaal en een reis meer dan waard! Maar nu hoefde ik even niet meer naar al die trekpleisters, ik had er trouwens geen tijd voor.

Ik had me wat voorbereid door mijn deels vervlogen kennis van het Cyrillisch schrift weer op te halen. Die was destijds noodzakelijk om de straatnaamborden te kunnen lezen en zelfstandig de metro te kunnen gebruiken. Maar die kennis bleek nu overbodig: onder het Russisch staan nu in de metro en op de straatnamenbordjes de namen ook in het Engels.

Van mijn kennis op dat gebied moet je je overigens niet veel voorstellen. Je hoeft er niet veel voor te weten. Er zijn maar 31 letters waarvan er 5 dezelfde zijn als in het Nederlands. Tot groot vermaak van Russen in mijn gezelschap lees ik als een kind dat net leert lezen: Letter voor letter. Dan ben ik blij als ik daarna het hele woord kan uitspreken. Als dat dan ook nog lijkt op een woord uit één van de talen die ik ken doet dat deugd, want dan begrijp ik het, maar dat is zelden het geval. Alleen toen ik een apotheek Aптека (Apteka) zocht omdat ik snipverkouden werd, bleek het handig te zijn. Er bleek gelukkig ook отривин(Otrivin) te bestaan, al schrijven ze dat net iets anders.

De stad is de afgelopen jaren onvoorstelbaar in haar voordeel veranderd. Het is een wereldstad geworden die niet meer niet onder doet voor andere wereldsteden. Het was natuurlijk altijd al een wereldstad (5 miljoen inwoners) maar het uiterlijk is er nu ook naar, al is het eigen karakter gelukkig behouden. 

Enkele punten die me opvielen:

• Gebouwen zijn opgeknapt en geverfd.
• Stoepen en straten zijn nu onderhouden. 
• Petersburgers zijn in het algemeen vriendelijke mensen.
• Je kunt je tegenwoordig tamelijk goed redden met Engels.
• Jachtig druk autoverkeer van overwegend nieuwe West-Europese en Japanse automerken, met inbegrip van files en parkeerproblemen.
• Mensen hebben haast zoals in elke wereldstad. Iedereen liep sneller dan ik, al is dat geen kunst. Op den duur ging ik ook sneller lopen.
• De hoofdboulevard (Nevski Prospect) is nu een aaneenschakeling van koffiehuizen en restaurants. De espresso is uitstekend en het Russische gebak ook. Russen zijn gek op taartjes.
• Het eten blijft Russisch, ook in zogenaamde Frans restaurants. Goed maar niet verfijnd, prijzen zijn lager dan in NL en F. Junks vinden er de Pizzahut, McDonald’s etc. net als thuis. :)
• Elke horeca gelegenheid (ook terrassen!) heeft gratis Wifi en - wat nieuw was voor mij – binnen overal extra blokken met heel veel stopcontacten voor de gasten zodat ze tijdens de koffie hun smartphone, iPad en portable kunnen opladen! Daar werd veel gebruik van gemaakt.
• Er zijn de laatste jaren luxe winkelcentra uit de grond gestampt waar je alle chique westerse merken kunt vinden van kleding tot juwelen. De prijzen zijn ook westers, behalve die van bont. Ik ben in een nieuw 3 etages tellend shopping centrum geweest met grote winkels (Galeria) dat voor zover ik weet Parijs overtreft. Op een zuil heb ik de winkels daar geteld. Het waren er meer dan meer dan 300. 

Galeria

In het centrum zijn overal goed functionerende ATM’s (geldautomaten). Wat dat betreft zijn de meeste reisgidsen verouderd, al blijf het verstandig om roebels te wisselen op adressen die in rode letters op de gevel een goede koers aangeven.

De stad is brandschoon, het leek erop dat er een boete stond op het weggooien van vuil, maar dat bleek niet zo te zijn. De properheid is te danken aan de duizenden gemeentelijk straatvegers en -veegsters.

Tot mijn verbazing voelde ik me er nu veilig. Dat bleek bij navraag te kloppen, het is er aanzienlijk veiliger geworden dan tijdens mijn vorige bezoek. Ook ’s avonds laat kunnen vrouwen er veilig over straat. Er wordt natuurlijk ook gestolen (fototoestellen, gsm’s) en er zijn zakkenrollers op drukke plaatsen, dus niets in je achterzak stoppen en je geld en creditcards verdelen over verschillende plaatsen, maar dat moet je toch altijd doen als je reist. Zolang je niet dom doet heb je geen probleem. Ik kon er rustig met mijn Nikon+flinke lens over staat wandelen. Ik had alleen uit voorzorg de draagriem met het felgele logo en cameratype vervangen door een zwart exemplaar en mijn kleding en muts aangepast aan het Russische straatbeeld. Je moet minimaal aandacht trekken vind ik. Geen enkel moment heb ik me minder veilig gevoeld.

Het hotel was prima. Proper en modern volgens Westerse standaards. Royale badkamer met nieuw sanitair, Geberit hangtoilet en Grohe kranen. Warm en koud water dat het allemaal deed. Dat heb ik wel eens anders meegemaakt. De prijs overeenkomstige kamer was 20-30% lager.

De warmte in gebouwen is ongekend. Dat viel me op omdat ik niet eerder in een koud seizoen ben geweest. Buiten vriest het en binnen is het bloedheet. De radiatoren zijn meestal niet te regelen, omdat ze geen afsluitkraan hebben. In de kantoren loopt men in een T-shirt. Op mijn hotel kamer moest ik de airco aanzetten om het er te kunnen uithouden! Energiebesparing is er nog geen onderwerp. (De benzine kost er omgerekend 75 Eurocent.)

Er zijn nu tal van plaatsen waar je je - afgezien van het Cyrillisch schrift – in een andere West-Europese hoofd stad kunt wanen. Er is veel geld ingepompt door Poetin die er vandaan komt en zolang de olieprijzen hoog blijven is de economie ‘booming’ en de welvaart hoog. Er wordt enorm veel gebouwd en er is vrijwel geen werkloosheid!

Op mijn enige vrije dag heb ik ’s morgens een paar van de prachtige metrostations gefotografeerd uit de tijd van Stalin. Destijds waren die bedoeld als kathedralen voor het volk. Prachtig, maar de echte kerken die weer in ere zijn hersteld zie ik toch liever.

De oude metrostations zijn prachtig, maar de echte kerken - die weer in ere zijn hersteld - zie ik toch liever.’s Middag heb ik twee kerken bezocht en er foto’s gemaakt.  Hier enkele ervan: