Voltooid verleden tijd

Het aardigste van plezierige dingen is de herinnering - Godfried Bomans

De Belgische groep Yevgueni heeft een liedje over mij geschreven. Erg knap, want ze hebben me nog nooit gezien of gesproken, en ik heet geen Robbie, maar dat is natuurlijk bedoeld om me in bescherming te nemen ……

Ja, ik heb een stevige nostalgische inslag, dat klopt. Ik kan niet meer alles zoals ik dat vroeger kon en mijn energie is gehalveerd, maar verder gaat het wel en ik kan er intussen aardig mee leven. Zelfmedelijden maakt dingen trouwens alleen maar erger en verder  h e l e m a a l  niets. Ik heb niets te klagen, er zijn heel veel mensen die slechter hebben getroffen. Velen hebben het hun hele leven slechter gehad dan ik het ooit heb gehad. Hele volkeren zelfs, om over ons verre  voorgeslacht nog maar te zwijgen.

Ik heb in mijn leven tamelijk hard gewerkt en daarnaast veel tijd doorgebracht met prettige en volkomen nutteloze zaken. Lol gemaakt, veel glazen gekanteld en dingen gedaan die God niet goed schijnt te vinden. Affijn: tijd verspild in de ogen van velen, mijn ouders als eersten. Merkwaardig genoeg heeft die verspilde tijd de meeste en meest glanzende herinneringen opgeleverd. Hoezo dan verspilt? Is serieus zijn prettiger?


Ik geniet van het leven en ik koester tegelijk mijn herinneringen. Dat geeft vreugde en soms zelfs troost. Niet dat ik nu al in het verleden leef, maar ik denk tamelijk vaak aan de mooie momenten van toen. Het zal mijn leeftijd van nu wel zijn.

Nare perioden en momenten zijn er natuurlijk ook geweest, maar die heb ik aardig leren wegblokken. Als ik aan mooie momenten van toen denk, valt het me vooral op dat ik me op die momenten zeer heb geamuseerd, maar me toen zelden heb gerealiseerd hoe uniek het was. Ook niet, dat het niet zo zou blijven. Ik was te intens bezig met leven denk ik om daar bij stil te staan. Ook dat zal te maken hebben met leeftijd. Met die van toen bedoel ik.

Maar - leeftijd of niet - herinneringen zijn voor mij zo belangrijk dat ik nog steeds probeer om er mooie en nieuwe bij te maken. Tegenwoordig ben ik daar meer bewust mee bezig. Dat blijkt te kunnen, want het lukt me regelmatig om er een bladzijde aan toe te voegen. De laatste jaren zijn er op die manier mooie momenten en herinneringen bijgekomen. 

Nieuwe, prettige, herinneringen ontstaan vooral als je nieuwe dingen onderneemt, nieuwe dingen ziet (of bestaande dingen met een nieuwe blik bekijkt), nieuwe contacten legt of oude oppoetst en wanneer je nieuwe dingen overkomen. Kortom anders dan anders. Dat loopt ook wel eens faliekant af, maar dat hoort erbij. Dat is een kwestie van incasseren, al gaat dat niet vanzelf. Teleurstellingen kunnen pijnlijk zijn, teleurgesteld worden in anderen het meest. Maar teleurstellingen zijn ook altijd leerzaam. Leren gaat altijd van ‘Auw! 'No pain, no gain’.

Het fijnste van de vervelende dingen dingen die me in de afgelopen jaren zijn overkomen is, dat ik het niet meer zo ‘gewoon’ vind dat ik me goed voel en dat ik nog intenser leef dan daarvoor. Mijn impulsiviteit en leergierigheid zijn weer aardig terug, alleen mijn onbekommerdheid van vroeger is minder.

Nostalgie is van alle tijden. Er zijn veel boeken over. Na liefde is nostalgie het vaakst voorkomende onderwerp denk ik. Alle autobiografieen gaan er (ook) over. Die blijken voor tweederde te gaan over de periode voor iemands 30e. Daarna  gebeurt er net zo veel of meer, maar dat blijkt veel minder te blijven hangen.

Muziek uit je jeugd roept bijna bij iedereen nostalgie op. Niet voor niets zegt men wel; "Noem me je favoriete popmuziek en ik zal zeggen hoe oud je bent". In liedjes in alle landen worden (goede) oude tijden bezongen. In 1962 zong Jaques Brel in het Frans en in het Nederlands: Rosa rosa rosam rosae rosae rosa, over zijn schooltijd. In 1968 bereikte Mary Hopkin met "Those Were The Days" de top. Dat liedje ging (ook) over oude tijden in de de kroeg. Het klonk zo: 



Een sterke tekst van recentere datum is die van de hier tamelijk onbekende Amerikaanse Tom Paceco: "There Was A Time'. Een knappe samenvatting van aspecten van vroeger. Geromantiseerd, dat wel,  maar aangenaam om te beluisteren:



Ook de Nederlandstalige muziek is rijk aan nostalgische liedjes, al zijn enkele ervan overgenomen uit een andere taal. Om er een paar te noemen:

    "1948 (Toen was geluk heel gewoon)" door Kees van Kooten en Wim de Bie

    "Op een mooie Pinksterdag" door André van den Heuvel en Leen Jongewaard

    "Het Dorp" door Wim Sonneveld

    "De vrienden van vroeger" door Boudewijn de Groot

    “Testament’ door Boudewijn de Groot

Ook Yevgueni heeft nogal wat nostalgische teksten geschreven. “Sara” vind ik een prachtig voorbeeld van bezongen nostalgie. Vast en zeker omdat ik ontelbare avonden op een soortgelijke manier heb doorgebracht. Those were the days my friend, those were the days …….