Taalprobleem

Voor de receptionistes in het Marvel Hotel in Coma Ruga (ergens onder Barcelona) is het een rustige tijd. Nog geen kwart van de bijna 300 kamers is bezet. De meest gasten zijn Spaans en de rest komt uit West-Europa. Degenen die geen Spaans spreken (waaronder ik) worden in het Engels ingecheckt.

Toen ik wilde weten wat het kamernummer van Junior was, vroeg ik er bij de receptie dus in het Engels naar. De dame in kwestie verwees me in het Catelaans naar haar collega. Nu vroeg ik voor de zekerheid eerst maar of ze wel Engels sprak. 'Yes' zei ze. Mooi!

Ik herhaalde mijn vraag naar het 'room number of my son'. De vertwijfeling sloeg nu ook bij haar toe. 'Room number?' vroeg ze voor de zekerheid en om tijd te winnen.

'Yes'. Ze knikte nu (dat woord kende ze blijkbaar).

Ik herhaalde 'Can you please give me the room number of my son'.

Ik zag haar denken. 

'Do you want another room?'

'No other room, the room number of my son'.

Stilte.

Toen begreep ze het ineens!

'Sun tomorrow', zei ze met een geruststellende glimlach.