Sinterklaas bestaat wèl

Totaal onverwacht reageerde een vriendin op mijn cursiefje ‘het Grote Bedrog’ met een
cursiefje in een verwante stijl. Bijzonder creatief, zeer aan mij besteed, heerlijk om te lezen en  veel te mooi om te verstoppen onder de ‘reacties’. Met genoegen en instemming haar bijdrage:

Het is zo, Sinterklaas is het grootste (kinder-)feest in grote delen van de wereld. Niet overal trouwens, maar dat terzijde. Een paar weken lang leven we in spanning. Bij het wakker worden voelen we een nog niet tot ons bewustzijn doorgedrongen euforie: wat is er ook weer aan de hand, flitst door ons wakker wordende brein. O ja, dat is het!  

De weken voor Sinterklaas. Misschien is hij langs geweest vannacht. Of hij met paard en al door de schoorsteen is gelazerd; daar hoeven we ons voorlopig nog niet druk om te maken. Wie weet ligt er wel een cadeautje. Je hebt de vorige avond zo je best gedaan: goed gegeten; op tijd naar bed. Geen geklier of gezeur of rekken met de tijd. Je was voorbeeldig en je verwacht beloond te worden. In grote delen van de wereld word je dan ook daadwerkelijk beloond. In je schoen zit een prul dat je koestert alsof het een veilingstuk is. Het suikergoed knarst tussen je tanden en legt de bodem voor vroegtijdige wortelkanaalbehandelingen - als je kiezen tegen die tijd althans nog te redden zijn.

Maar het mooie is: het zal je nog een aantal jaren worst zijn. Het feit dat Hij bij jou is geweest; in jouw huis. Je voelt je uitverkoren en gekoesterd en vandaag ga je je geest alweer voorbereiden op het volgende bezoek van de Sint en al zijn gitzwarte Pieten. Dan hebben we het nog niet gehad over alle cadeaus die je op het grote feest zelf gaat krijgen.

Onbeperkt zijn je wensen. Onbeperkt is ook je hoop dat al je wensen vervuld gaan worden. Even een paar weken op je tellen passen. Het liefste wezen ter wereld ben je. Het kost je niet eens zo heel erg veel moeite. Je hebt een doel. Een prachtig doel. Je hebt een soort "God" waar je het allemaal voor doet. En die God heet Sinterklaas. Dan voelen de opofferingen niet zwaar. Licht ga je door het leven. Uiteraard in combinatie met een heerlijk spannend gevoel.

Wat is hier mis aan??? Wat is er heerlijker dan die periode in je leven??? Ik geef toe: het is even een schok als er van die sukkels zijn die je vertellen dat HIJ niet bestaat. Je voelt je belazerd en bedonderd. Maar als je goed oplet verandert er niet zoveel. Er zijn natuurlijke slechte reproducties van de "echte" Sinterklaas. Maar het zijn hulpsinterklazen en natuurlijk halen ze het dan niet bij de "echte". Hoe zou dat ook kunnen? Die is niet te imiteren. En dat is maar goed ook. Je gaat weer twijfelen. De echte Sinterklaas is toch wel erg indrukwekkend. Zou ie toch.....???

Ik kan je meedelen dat het geloof in Sinterklaas vanzelf weer terugkomt. Geloof me. Als je maar lang genoeg wacht komt dat uiteindelijk weer terug. Soms duurt dat lang. Ik ken mensen die dik in de zeventig zijn. Maar dan is je geloof in Sinterklaas ook rotsvast en levenslang. En dat moet ook. Ik geloof zelf liever in Sinterklaas dan in  b.v. Rijkman Groenink. Bovendien is Sinterklaas vrijgeviger. Hoe zou de wereld eruit zien als we allemaal bleven geloven? En nou weet ook ik wel dat we heel vervelende hebzuchtige wezentjes zouden worden als we op ons veertigste levensjaar nog steeds onze schoen zouden zetten. Waar bovendien - hoewel grotere maat - geen whirlpools en/of scooters in passen. Maar dat lossen we simpel op door vanaf ongeveer
10 jaar ingelijfd te worden als hulpsinterklaas. Dat doe je vrijwillig, want je 'mag' Hem helpen.

Niks levenslang trauma; niks elkaar belazeren; niks ingestorte wereld. Geloof in de eerste plaats mij nou maar: Hij bestond en bestaat en blijft bestaan. En wij worden er allemaal beter van!

Tessie