woensdag 8 mei 2013

Lekke band

De tuinfrees had een lekke band, of eigenlijk een lekke binnenband. Er was door een ijzeren pen ooit een gat in de tubeless band geprikt dat niet meer was repareren. Om dat op te lossen is er toen een binnenband gemonteerd in een van oorsprong binnenbandloze band.

Tja, en als je een verandering aanbrengt aan iets dat daar niet voor is bedoeld, vervang je meestal een probleem door een ander probleem, dat meestal groter is. Zo ook nu. In dit geval heeft het drie seizoenen geduurd voordat het ventiel van de binnenband onvindbaar in de buitenband verdween.

Het moment waarop dat gebeurde kwam natuurlijk weer bijzonder ongelegen. Veel tijd om het frezen uit te stellen was er niet. Het was al laat in het seizoen en het juiste moment komt er hier nogal op aan. Òf de grond is te nat en je zaaigrond verandert in keiharde kluiten die het hele jaar zo blijven òf de grond is zo droog en hard dat je er bijna niet doorheen komt. Reparatie was urgent, maar het is hoogseizoen. Er zijn nog 50 wachtenden voor u bij de tuinmachinewinkel, dat loste dus voorlopig niets op.

Er schoot me iets te binnen. In het naburige dorp zit een eenzame mecanicien in een oude loods die van alles repareert: auto’s, tractorbanden, grasmaaiers, etc. Ik ben er jaren geleden eens geweest en ik herinnerde mij daar vooral van dat er toen allerlei stokoude machines stonden. Het was het proberen waard.

En jawel. Terwijl hij wachtte op het drogen van de solutie van een tractorband en de tijd doodde door met de bijbehorende agrariër verhalen over inbraken uit te wisselen, begon hij aan mijn bandje. Intussen had ik de kans om rond te kijken. Heerlijk. Het was nog precies zoals ik het me herinnerde. De werkplaatsinrichting was zoals die rond 1930 geweest moet zijn. Daar kan erg van genieten. Ik heb iets met machines, iets met vroeger en iets met sfeer.



Een zware elektromotor drijft via leren banden en houten wielen een antieke draaibank aan. De kleppenslijpmachine kan zo naar het museum, hoewel …… Eigenlijk is dit leuker, dit is 'echt'. Kleppenslijpmachines bestaan al lang niet meer. Tegenwoordig worden kleppen (die in benzine- en dieselmotoren zitten) niet meer geslepen, maar vervangen. Tegenwoordig wordt alles vervangen. Een monteur kan niet meer repareren, alleen nog vervangen.

Ik vroeg hem of ik foto’s mocht maken. Dat leverde na zojuist met de agrariër uitgewisselde verhalen over inbraken, twee paar peinzende blikken op. Ik werd nauwkeurig geobserveerd. “Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn”, hadden beide mannen zojuist eendrachtig vastgesteld, en nu dit.

Toen ik me voorstelde en erbij vertelde waar ik woonde was het ijs snel gebroken. Natuurlijk wisten ze al jaren dat ‘daar beneden’ een buitenlander woonde. Zoiets weet iedereen uit de buurt, ook al kan je het huis en de bewoners niet zien. Andere buitenlanders wonen hier niet. De sociale controle is hier nog groot. Ik ben er zeker van dat ze ook mijn lokale reputatie kennen, die ik zelf uiteraard niet ken. Blijkbaar kan die er mee door want het mocht. 

Op zoek naar het verdwenen ventiel

2 opmerkingen:

  1. Super Willem....en het moment dat je een foto wilde maken was waarschijnlijk niet echt goed gekozen, maar het maakt je blogje zo leuk.
    Je kan zo goed op papier zetten wat er in je omgaat. Prachtig... ik heb er van genoten.

    liefs
    Marijke.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig Willem, 't was weer volop genieten zoals altijd, heerlijk om in zo'n landelijk Frankrijk te wonen, waar het lijkt of de klok af en toe is blijven stil staan.

    Lieve groetjes,

    Judith

    BeantwoordenVerwijderen